Mád

W pierwszej połowie XVI wieku Paracelsus wspominał swoją wizytę w Tokaj-Hegyalja w następujący sposób: „Widziałem na własne oczy, gdy podróżowałem przez Górne Węgry i odwiedziłem Tokaj wraz z jego okolicami—Mád, Tarcal i Tállya. Jeden z gospodarzy pokazał mi pękniętą winorośl, w której wzdłuż jej długości biegły delikatne złote nici, podobne do tych używanych do tkania.” Chociaż złotych winorośli nie znajdziemy w Mád, winogrona uprawiane tutaj i wina z nich wytwarzane są uważane za niezwykłe, nawet w obrębie Tokaj-Hegyalja. Jest to zasługa bogatej w minerały gleby winnic, która od wieków sprawia, że wina z Mád są cenione za swoje właściwości lecznicze. Dodatkowo, zeolit wydobywany w pobliżu miasta, często nazywany „kamieniami leczniczymi”, jest wykorzystywany do celów medycznych. Mád słusznie słynie ze swoich aromatycznych win, żyznych winnic i wielu znakomitych winiarzy, którzy je uprawiają. Pierwsza pisemna wzmianka o osadzie pochodzi z 1255 roku, natomiast najwcześniejsze wspomnienie o winiarstwie datuje się na 1332 rok. W średniowieczu mieszkało tu kilka rodów ziemiańskich, splatając historię miasta z dziejami jego panów. Mád uzyskało status miasta targowego w 1620 roku i na przestrzeni dziejów zawsze było ważnym miejscem produkcji doskonałych węgierskich win. Mieszkańcy byli znani z dobrobytu i widocznego bogactwa, budując swoje domy z kamienia i przechowując wina w starannie wykonanych piwnicach i beczkach.