Mátraverebély-Szentkút

Λόγω του αυξανόμενου αριθμού προσκυνητών που έφταναν στο Σεντκούτ, χτίστηκε μια εκκλησία στο Βερέμπεϊ το 1210, από όπου ξεκινούσαν λιτανείες προς την πηγή στην κοιλάδα του Σεντκούτ. Το 1258, η εκκλησία έλαβε άδεια από την Αποστολική Έδρα να γίνει τόπος προσκυνήματος. Μέχρι τον 15ο αιώνα, ήταν ένας από τους πιο επισκέψιμους τόπους προσκυνήματος στην Ουγγαρία. Τον 16ο αιώνα, ο οικισμός του Βερέμπεϊ καταστράφηκε μετά από τις τουρκικές εισβολές, αλλά μεταξύ 1650-1660, οι Φραγκισκανοί από το Γκιόνγκιος έλαβαν άδεια από έναν Τούρκο πασά να πραγματοποιούν προσκυνήματα. Από το 2000, το ιερό άγαλμα ντύνεται με ρούχα. Γύρω στο 2010, περίπου 200.000 προσκυνητές επισκέπτονταν ετησίως. Λόγω της ανακαίνισης του Εθνικού Προσκυνήματος Ματράβερεμπεϊ-Σεντκούτ, για μισό χρόνο το 2014, το διάσημο ντυμένο άγαλμα φιλοξενήθηκε στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου στη Βουδαπέστη. Το πολύτιμο άγαλμα της Παναγίας επέστρεψε στο προσκύνημα στις 7 Ιουνίου 2014, κατά τη διάρκεια μιας Πεντηκοστιανής λειτουργίας. Στις 5 Σεπτεμβρίου 2015, εγκαινιάστηκε το ανακαινισμένο προσκύνημα: η ανακαίνιση στόχευε στη δημιουργία μιας ενιαίας αρχιτεκτονικής εμφάνισης και ενσωμάτωσε φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες λειτουργίας. Η εκκλησία του προσκυνήματος, το μοναστήρι, ο κήπος της εκκλησίας, ο υπαίθριος χώρος λειτουργίας, ο ξενώνας προσκυνητών, οι νέες καταλύσεις προσκυνητών και ένα κτήριο φιλοξενίας ανακαινίστηκαν, ενώ η περιοχή γύρω από το ιερό πηγάδι διαμορφώθηκε. Η σύνθεση του μωσαϊκού του ανακαινισμένου υπαίθριου βωμού δημιουργήθηκε από τον Σλοβένο Μάρκο Ιβάν Ρούπνικ, Ιησουίτη θεολόγο και καλλιτέχνη μωσαϊκών.