Kevermes

Το Κεβέρμες, που βρίσκεται στη νοτιοανατολική γωνία του νομού Μπέκες κοντά στα σύνορα Ουγγαρίας-Ρουμανίας, έχει ιστορία που χρονολογείται από την Εποχή του Χαλκού, όπως αποδεικνύεται από θραύσματα κεραμικής και τάφους της εποχής των Αβάρων που ανακαλύφθηκαν το 1962. Το χωριό ερημώθηκε μετά τις επιδρομές των Τούρκων και Τατάρων στα τέλη του 16ου αιώνα, αλλά επανεγκαταστάθηκε το 1815 από καπνοκαλλιεργητές υπό την ηγεσία του Σεμπέκ Τοκέλι. Το Κεβέρμες αναπτύχθηκε γρήγορα και ο πληθυσμός του σταθεροποιήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα. Σήμερα, το Κεβέρμες διατηρεί το παρελθόν του μέσα από αξιοθέατα όπως η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ιστορικά μνημεία. Το πιο μοναδικό χαρακτηριστικό του είναι ένας μεγάλιθος που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια οργώματος στα περίχωρα του χωριού. Η σχεδόν 160 εκατοστών πέτρα είναι διακοσμημένη με σκαλιστά μοτίβα που μοιάζουν με αυτά των μεγαλιθικών πολιτισμών της Δυτικής Ευρώπης, όπως οι χαράξεις που βρέθηκαν στο ταφικό θάλαμο του Γκαβρινί στη Βρετάνη. Η αυθεντικότητα της πέτρας έχει επιβεβαιωθεί από εργαστηριακές δοκιμές, αν και παραμένουν πολλά ερωτήματα, όπως το πώς κατέληξαν τέτοια μοτίβα στο Κεβέρμες.