Rzymski ogród ruin

Znaleziska wskazują, że teren ten był zamieszkany już w pierwszej połowie I wieku – świadczy o tym moneta wybita za panowania cesarza Tyberiusza. W początkowym okresie znajdował się tu drewniany dom, który prawdopodobnie spłonął pod koniec I wieku. Na jego miejscu na początku II wieku wzniesiono imponujący kamienny budynek o powierzchni ponad 1000 m², z basenami z ciepłą, letnią i zimną wodą oraz kolumnowym portykiem (porticus) od strony wschodniej.

Chociaż budynek, który uważano za willę miejską, nie posiadał śladów centralnego ogrzewania, nosił cechy charakterystyczne dla budownictwa tamtej epoki. Budowla została zniszczona pod koniec II wieku, ale odbudowano ją w III wieku z nowym układem wnętrz, a nawet utworzono w niej sanktuarium Mitry – podczas wykopalisk odnaleziono także kamień ołtarzowy. W IV wieku willa ponownie popadła w ruinę, lecz została odbudowana, aż w końcu na początku V wieku uległa całkowitemu zniszczeniu. Funkcja kompleksu zmieniała się na przestrzeni wieków – w ostatnim okresie prawdopodobnie służył celom gospodarczym.

Na zachód od budynku mieszkalnego odkryto pozostałości jednostek gospodarczych należących do willi, co sugeruje, że funkcjonowało tu całe gospodarstwo. Inne znaleziska z okolic Hévíz – takie jak ołtarz Jowisza znaleziony w pobliżu jeziora czy rzymskie monety wydobyte przez nurków – jednoznacznie wskazują, że Rzymianie już wtedy odkryli lecznicze właściwości jeziora, co przyczyniło się do długotrwałego osadnictwa na tym terenie.

Flavius i jego opiekunka – legenda o jeziorze
Posąg przedstawia Flaviusa Teodozjusza, ostatniego cesarza Cesarstwa Rzymskiego, oraz jego opiekunkę, która modliła się do Matki Boskiej o uzdrowienie swojego schorowanego podopiecznego. Według legendy, na skutek jej modlitw wytrysnęło źródło lecznicze, w którego wodach Flavius odzyskał siły – i tak został władcą. Posąg autorstwa Ferenca Farkasa (2015) upamiętnia legendę o jeziorze Hévíz.

Suchy Kneipp – spacer w przeszłość
Ścieżka Kneippa w ogrodzie ruin podąża śladem rzymskich murów znajdujących się pod ziemią. Spacer boso po różnych powierzchniach – żwirze, drewnie, tłuczniu – nie tylko odświeża, ale także zapewnia naturalny masaż, stymulując krążenie krwi i oddziałując na cały organizm poprzez refleksologię.

Brama domu – rzeźba psa i rzymskie drzwi
Zespół rzeźb przedstawia drzwi rzymskiego domu mieszkalnego oraz dostojnego psa wykutego z granitu. Rzymski odpowiednik „uwaga na psa” („cave canem”) był częstym motywem wejściowym także w Pompejach. Dzieło to nawiązuje do związku między przeszłością a teraźniejszością.

Sarenka – tajemnicza mała figurka z brązu
Mała sarenka została wykonana na podstawie znaleziska z IV wieku. Oryginalna, 2-centymetrowa figurka z brązu została znaleziona w okolicach Hévíz i prawdopodobnie służyła jako wyposażenie grobowe. Obecna rzeźba jest dziełem Ferenca Farkasa.

Rzymski grób żołnierza – tajemnica głębi ziemi
W pełni zachowany grób z cegły został odkryty w 1925 roku. W grobie znaleziono rzymskie monety, brązowe sprzączki i szkielet żołnierza. Znaleziska trafiły do Muzeum Balatońskiego, a sam grób można obejrzeć na miejscu.

Muzeum w Egregy – spotkanie przeszłości z teraźniejszością
W muzeum, które powstało w 2015 roku na miejscu dawnego warsztatu stolarskiego, można oglądać wystawy czasowe i tematyczne, w tym ekspozycje prezentujące tysiącletnią historię Hévíz.