Szentábrahám

Ο Άγιος Αβραάμ, ένας από τους παλαιότερους και πιο ενδιαφέροντες οικισμούς της κοιλάδας του Μικρού Κουκιούλου, βρίσκεται στο δυτικό άκρο του νομού Χαργκίτα, κοντά στο Σέκελικερεστουρ. Το χωριό, που εκτείνεται στην κοιλάδα του ποταμού Γκάγκι, περιλαμβάνει τέσσερα χωριά: το Γκάγκι, το Γκάγκιφαλβα, το Σέκελι-Σεντμικλόσ και το Τσεχτέστρόνα. Οι Ουνιταριανές παραδόσεις της περιοχής, το ανέγγιχτο φυσικό περιβάλλον και η πλούσια μυθολογία της την καθιστούν μοναδική. Η πρώτη γραπτή αναφορά στο χωριό χρονολογείται από το 1333, αλλά σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, η περιοχή κατοικείται από την προϊστορική εποχή. Η αρχική τοποθεσία του οικισμού, το Ίνφαλβα – που βρισκόταν στην κοιλάδα του σημερινού ποταμού Ίνγκ – καταστράφηκε από τους Τατάρους. Σύμφωνα με τον θρύλο, οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν σε νέα τοποθεσία μετά την καταστροφή και ονόμασαν το νέο χωριό Άγιο Αβραάμ προς τιμήν του Αβραάμ, ενός ερημίτη που ζούσε εκεί, ήταν σεβαστός και πλούσιος. Η περιοχή διατηρεί πολλά μέρη με μυστηριώδη ονόματα και θρύλους. Στο πηγάδι του ποταμού Ίνγκ – σύμφωνα με την παράδοση – θάφτηκαν δακικά χρυσά άροτρα και χρυσοί τάρανδοι, όταν οι Δάκες τράπηκαν σε φυγή μπροστά στην προσέγγιση των Ούννων. Στο γυμνό οροπέδιο του βουνού Ζιντόχεγ υπήρχε πιθανώς ένα φρούριο και ένα πηγάδι κάστρου. Σύμφωνα με τη φήμη, κάποτε ζούσε εδώ μια εβραϊκή κοινότητα, η οποία έκρυψε τους θησαυρούς της στις βαθιές σπηλιές του βουνού. Ένας λαϊκός θρύλος αναφέρει ότι ένα κορίτσι που μάζευε φράουλες βρήκε τυχαία τον θησαυρό, αλλά όταν επέστρεψε για τρίτη φορά, η πόρτα της σπηλιάς έκλεισε απότομα και οι θησαυροί που είχε αποκτήσει έγιναν κάρβουνο – από τότε, η μαγεία φυλάει το μυστικό του τόπου. Στο χωριό διατηρείται το «Παγκάκι του Τομόρι», ο λόφος του παλιού ναού, όπου κάποτε υπήρχε κοινός ναός για τους πιστούς των γειτονικών χωριών. Το μεσαιωνικό καμπαναριό που βρέθηκε εκεί κοσμεί ακόμα και σήμερα το Ουνιταριανό παρεκκλήσι, με τη γοτθική επιγραφή: O rex glorie, veni cum pace («Ω βασιλιά της δόξας, έλα με ειρήνη»). Τα ονόματα των δρόμων του χωριού είναι επίσης χαρακτηριστικά: η οδός Τσίκι περιβάλλεται από τον θρύλο των «λευκών γυναικών», ενώ η οδός Βασβάρ, όπως και σε γειτονικούς οικισμούς, είναι γνωστή ως συνοικία των περιθωριακών κοινωνικών ομάδων. Η εικόνα του χωριού διαμορφώνεται ακόμα από τις παραδοσιακές αυλές, τα μακρόστενα σπίτια και το ήσυχο περιβάλλον των λόφων. Από τουριστική άποψη, ο Άγιος Αβραάμ είναι εξαιρετική αφετηρία για πεζοπορίες, φυσιολατρικές δραστηριότητες και την ανακάλυψη της σεκελικής λαϊκής κουλτούρας. Οι γύρω λόφοι – όπως το Σάλαστ-τέτε, το Σάρβας-Φέιτε ή το προαναφερθέν Ζιντόχεγ – κρύβουν όχι μόνο φυσικές ομορφιές αλλά και ζωντανές μνήμες. Οι κοιλάδες των γύρω ποταμών (Ζιντάν, Κέμπλες, Νάγκιαϊ) με τα καθαρά νερά τους και η ειρηνική εικόνα της αγροτικής ζωής μπορεί να είναι ιδιαίτερα ελκυστικές για τους λάτρεις του αργού τουρισμού. Ο Άγιος Αβραάμ δεν είναι απλώς ένα σεκελικό χωριό κρυμμένο ανάμεσα στους λόφους, αλλά ένας τόπος όπου οι θρύλοι και το παρελθόν έρχονται σχεδόν σε απτή εγγύτητα – όπου ο θρύλος των χρυσών ταράνδων και τα ίχνη των δακικών θησαυρών ζουν τόσο στο τοπίο όσο και στη μνήμη.